Όλα τα ωραία τελειώνουν πιο γρήγορα απ' όσο θέλεις και το Φεστιβάλ Ελλάδα, Γιορτή-Γεύσεις Άνοιξη 2014 δεν ήταν η εξαίρεση -μέχρι που παρατάθηκε για μια ώρα το κλείσιμο των θυρών την Κυριακή, γιατί κανείς δεν ήθελε να φύγει!
Ήταν ένας συνδυασμός απολαυστικών στιγμών, που ήθελες συνέχεια να επαναλάβεις: προϊόντα που πραγματικά άξιζαν την προσοχή σε καλούσαν να τα δοκιμάσεις, η συνομιλία με παραγωγούς ήταν σπάνια ευκαιρία να μάθεις τι κρύβεται πίσω από κάθε προσπάθεια και να την εκτιμήσεις ανάλογα, το ελληνικό street food γύρω από την υψικάμινο έδωσε ρέστα, τα γλυκά spots ήταν πειρασμός, το cocktail bar στην κεντρική πλατεία ήταν ό,τι χρειαζόταν αργά το απόγευμα ή το βράδυ, με τις εξαιρετικές μπάντες να σκορπίζουν jazz και blues ρυθμούς και γύρω πρόσωπα χαμογελαστά. Γιατί ο παράγων "ατμόσφαιρα" μέτρησε σημαντικά στην επιτυχία αυτού του Φεστιβάλ του αθηνοράματος στην Τεχνόπολη, όπως και στο αντίστοιχο περσινό…
Ένα από τα ωραιότερα σημεία στην Τεχνόπολη ήταν η κεντρική πλατεία, όπου είχε στηθεί το κομψό ζαχαροπλαστείο του Βενέτη, με τις βιτρίνες των γλυκών του να μαγνητίζουν τον κόσμο και τα τραπεζάκια κάτω από τις ομπρέλες πάντα γεμάτα. Και μιλάμε για ένα πλήρες ζαχαροπλαστείο, με τα μακαρόν του, τις φρουτένιες τάρτες, τα παγωτά, τα φημισμένα κέικ, όλα της ποιοτικής σειράς Christiano V.
Δίπλα ακριβώς, στο cocktail bar, o mixologist Άρης Χατζηαντωνίου δημιουργούσε πρωτότυπα κοκτέιλ, χρησιμοποιώντας μόνο ελληνικά ποτά: το τσίπουρο με μήλο και κανέλα, η μαστίχα με γιαούρτι και λεμόνι και άλλα πολλά, μαζί με τις απίθανες σφαίρες με λικέρ μαστίχας, βουτηγμένες σε φρούτα του πάθους ενθουσίασαν πραγματικά το κοινό.
Μια άλλη καινοτομία αυτού του φεστιβάλ ήταν τα κεφάτα μουσικά happenings, από εξαιρετικά μουσικά σύνολα που έπαιζαν σε διάφορα σημεία της Τεχνόπολης μουσικές κάθε είδους άλλοτε ξεσηκωτικές, άλλοτε νοσταλγικές, που σε μαγνήτιζαν.
Τα θεατρικά δρώμενα, πάλι, συγκέντρωναν μεγάλους και παιδιά: ζογκλερικά show με σύγχρονο χορό, θέτρο δρόμου σε ρυθμούς τάνγκο, αιωρούμενες μπάλες και φωτιές έφτιαχναν ένα ονειρικό οπτικό και ακουστικό σκηνικό.
Οι γευστικές ανακαλύψεις πολλές, αλλά και οι γνώριμες γεύσεις άλλες τόσες. Γευτήκαμε Καβουρμά Παγγαίου από τέσσερα κρεατικά, αλλά και της Φάρμας Κερκίνης από σκέτο βουβαλίσιο κρέας. Δοκιμάσαμε καπνιστό φασιανό και ορτύκι, από τη φάρμα Επίλεκτα Πτερωτά Θηράματα Γρεβενών…
Στο εκθετήριο της Σφακιανόπιτας, τα πιτάκια δεν προλάβαιναν να ψήνονται και να γεμίζονται παραδοσιακά. Τα γλυκά με στέβια της Slim Bites έκαναν το ντεμπούτο τους και τη γνωριμία τους με το κοινό. Στις πιπεριές Ναουμίδη, η μαρμελάδα καυτερής πιπεριάς ήταν το νέο hit που εντυπωσίασε, αλλά και όλα τα τοπικά τυροκομικά (Κρήτης, Άνδρου, Λήμνου, Σύρου) τιμήθηκαν δεόντως από το κοινό. Η πορκέτα Στρεμμένου υπήρξε γευστικός πειρασμός και το πολυαγαπημένο καπνιστό χέλι Γείτονα απέκτησε αδερφάκι, την καπνιστή πέστροφα!
Καινοτόμα προϊόντα, όπως το φρέσκο πρόβειο τυρί με μαστίχα (Πάνας), τα ελαιόλαδα Σακελλαρόπουλου με βότανα ή η κορινθιακή βιολογική σταφίδα σε γλυκό κουταλιού με σιρόπι ούζου (Πυλιακή Γη) έδειξαν τις δυνατότητες και την όρεξη των Ελλήνων παραγωγών. Πολύ ενδιαφέροντα αποδείχθηκαν και τα ελληνικά λικέρ, όχι μόνο τα παραδοσιακά (όπως η τεντούρα Χάχαλη) αλλά και πιο πρωτότυπα, όπως η φατουράδα με μανταρίνι από τα Κύθηρα ή η μαστίχα με κανέλα της ποτοποιίας Κακίτση, το λικέρ φασκόμηλο και η αρμπαρόριζα της Καίτης Ντιναπόγια…Αλλά και τόσα, τόσα άλλα, που δύσκολα μπορείς να απαριθμήσεις εδώ.
Τα προϊόντα από τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου, τιμώμενης περιοχής του φεστιβάλ, φιλοξενήθηκαν σε ιδιαίτερο χώρο του προαυλίου και συγκέντρωσαν την προσοχή μας. Φλωμάρια Λήμνου, στριφτάρια Χίου, τοπικά τυριά και αλίπαστα, γλυκίσματα από την Ικαρία και εκλεκτό ελαιόλαδο από τη Μυτιλήνη άρεσαν πολύ.
Στα Εργαστήρια Γεύσης και του Μαέστρου της Παράδοσης πήραμε εμπειρίες αναπάντεχες (βλέπε γευσιγνωσία κρασιών σε μαύρα ποτήρια) και μάθαμε ενδιαφέροντες συνδυασμούς γεύσεων αλλά και τεχνικές που θα… αποδώσουν αποτελεσματικά στις σπιτικές παρασκευές. Όσο για τα Μαθήματα Μαγειρικής, όσοι τα παρακολούθησαν έμαθαν όχι μόνον να παρασκευάζουν μερικά πρωτότυπα πιάτα με τη σφραγίδα γνωστών σεφ, αλλά και ένα σωρό μυστικά και…κόλπα για γενικότερη χρήση, που ήταν πράγματι πολύτιμες γνώσεις.
Ήταν συνολικά ένα τριήμερο που πέτυχε το σκοπό του, να μας γνωρίσει τη δουλειά των μικρών Ελλήνων παραγωγών και τα προϊόντα τους και συγχρόνως μας διασκέδασε. Μακάρι να είχε κι άλλο!
